- praeclare
- praeclarē, adv.
[st2]1 [-] très clairement, très nettement.
[st2]2 [-] excellemment, très glorieusement.
[st2]3 [-] très bien, parfaitement, à merveille.
[st2]4 [-] d'une manière efficace, efficacement, merveilleusement.
* * *praeclarē, adv. [st2]1 [-] très clairement, très nettement. [st2]2 [-] excellemment, très glorieusement. [st2]3 [-] très bien, parfaitement, à merveille. [st2]4 [-] d'une manière efficace, efficacement, merveilleusement.* * *Praeclare, pen. prod. Aduerbium. Cicero, Simulacrum praeclare factum e marmore. Fort bien faict.\Quis hoc non perspicit, praeclare nobiscum actum iri, si Populus Rom. istius vnius supplicio contentus erit? Cicero. Que nostre cas se portera bien, et serons bien heureux, Nous nous debverons bien tenir pour contents, si, etc.\Dicitur praeclare a sapientibus. Cic. Les sages dient fort bien.\Dictami folia praeclare dantur ex aqua. Plin. On les baille pour grand remede.\Cum lomento strumis illitum praeclare medetur. Plin. Porte grande medecine.\Praeclare facis quum et eorum memoriam tenes, etc. Cic. Tu fais fort bien.\Praeclare se habere. Cic. Se porter fort bien.\Praeclare memini. Cic. Il me souvient tresbien.\Dixit se non antea renuntiaturum Senatui, nisi prius sibi respondisset quid facturus esset, quam ex illa circunscriptione excederet. Praeclare: Senatus enim faciem secum attulerat. Cic. C'estoit tresbien faict à luy.
Dictionarium latinogallicum. 1552.